Ezberlerimi bozma benim!

Var git çocuk senin o katıksız gülüşün bildiğim bu kirli dünyaya ait olamaz, ezberlerimi bozma benim...
Hayat senin tebessümündeki gibi tertemiz kalamamış insan dünyaya tertemiz gelmiş hatta insan düzeni bozana kadar dünya da ak pak imiş...

Git çocuk senin kirlenmemiş gözlerinin gördüğü gibi değil hayatlar, günahlara bulanmış, tövbeden uzaklaşmış yaratanı ve rızkı vereni görmez olmuş gözler...

Git çocuk az benden öteye git sevgi dolu sözler saçan dilin gibi berrak değil cümleler..
nefret dilden dile, kin gönülden gönüle akar olmuş bir tatlı sedayı bir araya getirmez olmuş harfler..

Senin minik ellerinle elbiseler diktiğin sarı saçlı bebekler gibi masum değil insanoğlunun putları...
Sevdiklerimiz istediklerimiz asla vazgeçmediklerimiz ve putlarımız var bizim; niyetler değişmiş kulluk şekil değiştirmiş Kadir-i Hakim i unutmuş putları sever olmuşuz.

Sebepli sebepsiz koşmaların gibi neşeli değiliz artık, üstümüzde bilmediğimiz bir kasavet, sırtımızda taşımakta zorlandığımız yükler var, derdi vereni bulamadığımızdan dermanını arayamaz olmuşuz...

Öyle masum masum bakma şimdi derinliklerinde yemyeşil bahçeler görünen ışık saçan gözlerinle savaşları, kirli oyunları göremezsin istesende, senin için hayat oyundan ve tatlı şekerlemelerden ibaret bırakalım öylece kalsın.

Haydi git çocuk! 
Ezberlerimi bozma benim...